2 Ιαν 2008

Έξω απο το σπίτι του μικρού


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κοιτούσε την μπάλα προσπαθώντας να αποφασίσει αν θα έβγαινε έξω να παίξει. Την κρατούσε στα χέρια στριφογυρίζοντας την πέρα δώθε. Οι ακτίνες του ήλιου, που κατάφερναν να ξεγλιστρήσουν μέσα από τη χαραμάδα που υπήρχε, έκαναν τα χρώματα της μπάλας να ιριδίζουν μαγευτικά...

Μια μπάλα, ένα σχήμα, μια κοσμοθεωρία. Η μπάλα και ο κόσμος έχουν το ίδιο σχήμα, σκέφτηκε. Εγώ στριφογυρνάω την μπάλα και η γη στριφογυρνάει γύρω από τον εαυτό της. Πότε δεν ήταν καλός ούτε στη φυσική, ούτε στη χημεία. Πόσο μάλλον στην αστροφυσική. Οι γνώσεις του περιορίζονταν στα πολύ βασικά, αλλά ποτέ δεν νοιάστηκε για αυτό. Τα θεωρούσε όλα αχρείαστα και ίσως και βαρετά. Εκείνη όμως τη δεδομένη στιγμή, έκοψε τον εαυτό του να δυσφορεί μιας και η ασυνείδητη σύνδεση της μπάλας με τη γη, τον έκανε να περιπλανηθεί στο διάστημα για λίγα λεπτά. Αναγνώρισε ότι σε περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά, και για πολλούς αστάθμητους παράγοντες αυτός βρισκόταν επιβάτης σε ένα διαστημόπλοιο, θα είχε πολλές δυσκολίες να προσαρμοστεί, ίσως και να επιβιώσει. Τότε, θα ευχόμουν να άκουγα τον κ. Γιασεμή όταν μας εξηγούσε το μαγικό κόσμο του σύμπαντος, όπως τον αποκαλούσε ο ίδιος! Οι ανησυχίες του, όμως, κράτησαν μόνο για μερικά λεπτά, αφού στο άκουσμα του ονόματός του από τον Αλέκο, κάθε ενοχή εξανεμίστηκε μπροστά στην ανέλπιδη προσδοκία του για παιχνίδι.

Yiorgos είπε...

Ο μικρός ειναι ο μικρός
ή μηπως είναι φέϊκ μικρος
γιατι ο μικρός ειναι ένας
ασχετο αν ο πατατας δεν το ξερει πως τον ξέρει