Στεκόταν εκεί για ώρες, αμίλητος, αποχαυνωμένος. Κοίταζε επίμονα μια παλιά του φίλη. Μια φίλη που κάποτε απαρνήθηκε. Έψαχνε δικαιολογίες για αυτήν του την απόφαση. Η αλήθεια είναι ότι την αγαπούσε πολύ, πιο πολύ και από τη ζωή του. Φοβήθηκε, λύγισε, την πλήγωσε. Και να που σήμερα στεκόταν απέναντί της. Προσπαθούσε να ακούσει τις διαθέσεις της, να διαβάσει τις προθέσεις της. Αυτή με ένα σχεδόν ατάραχο νεύμα ανταποκρίθηκε. Αυτό μόνο του έφτανε. Ήταν αρκετό για να την ποθήσει ξανά με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Άνοιξε τα χέρια, έτοιμος να την αγκαλιάσει, έτοιμος να χαθεί ξανά στο άγγιγμά της. Πήδηξε με τόση δύναμη, λες και όλο αυτόν τον καιρό μακριά της συσσώρευε ενέργεια για αυτήν του τη δοσοληψία, γι΄ αυτό τον παλιό ανοιχτό λογαριασμό. Πήδηξε με την ελπίδα να νικήσει τον καημό που για χρόνια τον τυραννούσε και έκαιγε μέσα του σαν άσβεστη φλόγα και του έτρωγε αμείλικτα τα σωθικά. Η ανακούφιση πλημμύρισε την ψυχή του μόλις αισθάνθηκε το παγωμένο της χάδι. Μια λύτρωση τόσο μεθυστική, χάθηκε στους κόρφους της, γεύτηκε το άρωμά της. Είχε σμίξει επιτέλους με την παλιά ερωμένη του. Είχε ανταποκριθεί στο κάλεσμά της, της είχε δοθεί ολοκληρωτικά, έστω και αργά. Ποτέ ξανά δεν άκουσε κανείς για αυτόν….
3 σχόλια:
apla panemorfo...
Στεκόταν εκεί για ώρες, αμίλητος, αποχαυνωμένος. Κοίταζε επίμονα μια παλιά του φίλη. Μια φίλη που κάποτε απαρνήθηκε. Έψαχνε δικαιολογίες για αυτήν του την απόφαση. Η αλήθεια είναι ότι την αγαπούσε πολύ, πιο πολύ και από τη ζωή του. Φοβήθηκε, λύγισε, την πλήγωσε. Και να που σήμερα στεκόταν απέναντί της. Προσπαθούσε να ακούσει τις διαθέσεις της, να διαβάσει τις προθέσεις της. Αυτή με ένα σχεδόν ατάραχο νεύμα ανταποκρίθηκε. Αυτό μόνο του έφτανε. Ήταν αρκετό για να την ποθήσει ξανά με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Άνοιξε τα χέρια, έτοιμος να την αγκαλιάσει, έτοιμος να χαθεί ξανά στο άγγιγμά της. Πήδηξε με τόση δύναμη, λες και όλο αυτόν τον καιρό μακριά της συσσώρευε ενέργεια για αυτήν του τη δοσοληψία, γι΄ αυτό τον παλιό ανοιχτό λογαριασμό. Πήδηξε με την ελπίδα να νικήσει τον καημό που για χρόνια τον τυραννούσε και έκαιγε μέσα του σαν άσβεστη φλόγα και του έτρωγε αμείλικτα τα σωθικά. Η ανακούφιση πλημμύρισε την ψυχή του μόλις αισθάνθηκε το παγωμένο της χάδι. Μια λύτρωση τόσο μεθυστική, χάθηκε στους κόρφους της, γεύτηκε το άρωμά της. Είχε σμίξει επιτέλους με την παλιά ερωμένη του. Είχε ανταποκριθεί στο κάλεσμά της, της είχε δοθεί ολοκληρωτικά, έστω και αργά. Ποτέ ξανά δεν άκουσε κανείς για αυτόν….
ermm se periptwsi pou den fenete i erwmeni, i palia tou fili, ine i thalasia, i vathia galazia thalassa! :P
Δημοσίευση σχολίου